Wieczorowy kurs włoskiego zorganizowany w jednej z dublińskich szkół miał w sobie coś szczególnego. Czy dlatego, że prowadziła go tajemnicza Signora, którą podejrzewano, że jest przebraną zakonnicą? Czy dlatego, że skupił ludzi o pogmatwanych losach, z różnych środowisk i o różnym poziomie intelektualnym?

Urzędnik bankowy, dama z najlepszego towarzystwa, gangster, samotna matka ze swą nieślubną córką - wszyscy ci ludzie na kursie nauczyli się o wiele więcej niż oczekiwali. Kiedy na zakończenie kursu wyruszają na wycieczkę do Włoch, każdy z nich jest całkowicie odmieniony.

[Prószyński i S-ka, 1998]