Uzalezniajaca powieść o narkotykach.Chwilami Rosiek jest momotonna,trzeba pamietać ze babka jest shizofreniczka.Ale ksiazka dobra, autorka obnaza cała swoja osobowość-kto z dzisiejszych pisarzy ma na to odwage?Drastyczne szczegóły opisane ze stoickim spokojem maja duza wymowe.Nie ma zadnych watków seksualno cielesnych, a szkoda(choc z drugiej strony nie dziwie sie,w koncu pisze o własnym zyciu)Przeczytajcie i wyróbcie sobie własne zdanie,niekoniecznie zgodne z moim...