Książka odkrywcza, ciekawa i cenna zarówno dla polonistów, historyków literatury, jak i teologów i historyków Kościoła. Charakteryzuje Norwida jako człowieka i pisarza na tle sytuacji filozoficznej i religijnej we Francji i w Polsce pierwszej połowy XIX wieku, ukazując związek Poety z ówczesnymi myślicielami i działaczami, którzy po ateizującej epoce oświecenia i rewolucji francuskiej podjęli się odnowy religijnej i stawiali sobie za cel przywrócenie katolicyzmowi autorytetu intelektualnego, przygotowanie katolikow, a zwłaszcza księży, do dialogu za współczesnością: przepojenie całej cywilizacji Ewangelią.

[Instytut Wydawniczy Pax, 1995]