Jest to pierwsza w naszym kraju monografia dywizji SS. Nie napisano ich dotychczas wiele, najprawdopodobniej dlatego, że przygotowanie wiarygodnego dzieła wymaga ogromnej pracy. Charles W. Sydnor napisał swoją książkę po ośmiu latach badań. I jest to książka niezwykła.

Dywizja SS "Totenkopf" od początku była pomyślana i sformowana jako bezwzględne, brutalne narzędzie wojny. Mimo iż z biegiem czasu rozbudowywano ją i uzupełniano, nigdy nie straciła pierwotnego charakteru. Była dziełem praktycznie jednego człowieka, Theodora Eickego, bez wątpienia jednego z najbardziej przekonanych narodowych socjalistów w krótkiej historii Trzeciej Rzeszy. Eicke zginął w Związku Sowieckim w 1943 r., ale dzieło jego życia przetrwało niemal do ostatnich dni wojny, wykorzystywane jako "straż pożarna" Führera w newralgicznych miejscach walk na froncie wschodnim. SS "Totenkopf" biła się między innymi pod Diemiańskiem, Charkowem i Kurskiem. Nie sformowana do końca, była już w działaniach w Polsce. Jej ostatni dowódca, SS-Brigadeführer Hellmuth Becker, wraz z większością oficerów i wieloma szeregowymi, w kwietniu 1945 r. poddał się Amerykanom, którzy przekazali ich Sowietom. Ci odwołali się do kodeksu Hammurabiego...

[Oskar, 1998 ]