Użytkownik: bogna 26.10.2009 15:15 napisał(a):
Odpowiedź na: Byłem pewien, że "Strach"... | firedrake Jak przynoszę książki z biblioteki, to zawsze sprawdzam, czy już ktoś o nich coś napisał. Przeczytałam Twój tekst i zobaczyłam siebie. Kilka dni temu skończyłam czytać "Strach", jak go brałam z biblioteki widziałam, że "Prochu..." na półce nie ma... Zajrzałam w internecie do katalogu, nie ma.
Szłam dzisiaj z książkami zła. Na wszelki wypadek podeszłam do litery R w literaturze rosyjskiej i tak patrzę, patrzę i trudno mi uwierzyć w to, co widzę - JEST! Mogę to samo powiedzieć, co Ty: "uśmiech okręcił mi się niemalże dookoła głowy". Zaczynam czytać!

Użytkownik: dot59 26.10.2009 16:36 napisał(a):
Odpowiedź na: Byłem pewien, że "Strach"... | firedrake Oj, dzięki stokrotne za namiar! Podobnie jak Ty byłam przekonana, że na "Strachu" się skończyło! No więc już wiem, czego będę szukać przy najbliższej wizycie w bibliotece!

Użytkownik: Tajson 18.01.2012 13:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Oj, dzięki stokrotne za n... | dot59 "Dzieci Arbatu" są najlepszą częścią całości. "Trzydziesty piąty i później" oraz "Proch i pył" są już naciągane do granic możliwości.
Autor mógł skończyć na "Dzieciach Arbatu" i by lepiej zrobił. Pociągnął dalej i kiepsko wyszło.

Użytkownik: Goszarda 28.04.2013 12:59 napisał(a):
Odpowiedź na: "Dzieci Arbatu" są najlep... | Tajson Absolutnie nie zgadzam się z Tajsonem. Autor świetnie połączył historię dzieci Arbatu z faktami - Stalin, jego towarzysze, ich sposób myślenia, rządzenia, ich los itd. Jestem pod wrażeniem trylogii - właśnie skończyłam czytać całość i cierpię na niedosyt. Rybakow mógł pociągnąć książkę chociaż do końca wojny...

Użytkownik: Kinga_im 05.09.2014 21:14 napisał(a):
Odpowiedź na: Absolutnie nie zgadzam si... | Goszarda Myślę, że Rybakow zakończył w odpowiednim momencie. Historia rozwija się stopniowo i każdy tom jest lepszy od poprzedniego. Być może i kolejna część byłaby znakomita, ale nie mam zamiaru gdybać - jestem zachwycona tym co dane było mi przeczytać. Cała seria "Dzieci z Arbatu" wywarła na mnie ogromne wrażenie przede wszystkim dzięki zobrazowaniu historii Rosji (a w zasadzie ZSRR) oczami zwykłych ludzi. Emocje bohaterów oddają historię początku XX wieku lepiej niż najlepsze szkolne podręczniki. Historia II wojny światowej i wydarzenia ją poprzedzające nie są mi obce, ale nigdy nie widziałam ich z perspektywy zwykłych ludzi. Literatura godna polecenia.