Przeczytałem już kilka książek z „Serii z kotwiczką”, jednak autobiografia polskiego kapitana marynarki wojennej z czasów II Rzeczpospolitej wywarła na mnie największe wrażenie. Nie wiem, czy to dlatego, iż pełna jest fascynujących wątków z życia dowódcy niszczyciela „Piorun”, czy też dlatego, że jest to jedna z niewielu książek, które opisują losy polskich marynarzy.

Czytając tę książkę nie można się nudzić, daje ona czytelnikowi doskonałą lekcję historii Polski, opowiada o losach Polaków pozbawionych swojego kraju, którzy w 1918 roku w końcu odzyskali ten upragniony skrawek ziemi. Mimo fatalnych warunków życia, nikt się nie załamywał. Brakowało w kraju dosłownie wszystkiego, co najdobitniej wyszło na jaw po napaści faszystowskich Niemiec na Polskę. Jedyne, czego Polacy mieli pod dostatkiem, to duch walki. Okazali się najlepszymi marynarzami, szkoda tylko, że docenili ich wszyscy z wyjątkiem rodaków.