Książka nie opowiada o konfliktach rasowych, tolerancji i nietolerancji, ale o niezwykłej przyjaźni chłopca o żydowskim pochodzeniu i muzłumanina mieszkającego w żydowskiej dzielnicy.

"Miłość, jaką do niej żywisz, jest twoja. Należy do ciebie.
Jeżeli ona jej nie chce, to i tak nic nie może zmienić.
Po prostu z niej nie korzysta.
To, co dajesz, Momo, pozostaje twoje na zawsze; to, co zachowujesz,
jest na zawesze stracone!"*

Dla tej i innych sentencji (rad życiowych) warto przeczytać tę książkę. Mówi o rzeczach oczywistych, lecz często niedostrzeganych i niedocenianych przez nas. Uświadamia, jak łatwo pozwalamy innym kierować naszym życiem.


---
* E.E. Schmitt: "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu", wyd. Znak, 2004.