Jako że jest to dopiero pierwsza część drugiego tomu, za wiele się nie dzieje. Akcja koncentruje się głównie wokół zdobywania terytorium przez opętanych. Dosyć ciekawe jest spojrzenie na konflikt z ich perspektywy. Zawiązują organizacje, tworzą zwarte społeczności z jasno wyznaczonym celem pod przywództwem silnych osobowości (z Alem Capone na czele). Dopiero w końcówce pojawiają się na dłużej postacie z pierwszego tomu, czyli Joshua i spółka. Całość sprawia wrażenie znacznie bardziej przegadanej, z mniejszą ilością żywej akcji. Styl się nie zmienił i nadal jest to kawał dobrej lektury, choć może niezbyt ambitnej.