Niewiele było w moim życiu takich książek, a w każdym razie żadna nie wywarła na mnie takiego wrażenia. Nie powiem, żeby się ją czytało łatwo, lekko i przyjemnie, bo wytyka wszystkie błędy, ukazuje niedoskonałości. Czasem aż bolało, bo wiele tych obaw i złych myśli, które dręczyły Magę i Oliveirę było moimi własnymi złymi myślami. Nie zawsze można było nadążyć za tokiem myślenia bohaterów, ale były takie momenty, kiedy po odłożeniu na chwilę tej książki zaczynałam o czymś myśleć, a później wracając do lektury odnajdywałam swoje przemyślenia kilka stron dalej. Czyżby Cortazar potrafił przewidzieć tok myślenia swojego czytelnika?

W każdym razie jest to książka warta przeczytania, choć gdybym wiedziała, jak bardzo mnie poruszy i jak bardzo zmieni się moje postrzeganie świata, to nie jestem pewna, czy odważyłabym się ją wziąć do ręki.

Książka dla odważnych, jednym słowem: NIESAMOWITA.