"Chętnie przeczytałbym te moje dawne listy, a jednocześnie cieszę się, że ich przeczytać nie mogę; to bardzo dobrze, że człowiek nie może się spotkać z samym sobą w młodszym wydaniu, boję się, że wydałbym się sobie wstrętny, że w rezultacie podarłbym nawet to opowiadanie, ponieważ zrozumiałbym, że świadectwo, jakie tu sobie wystawiam, zbyt już nasiąkło moją obecną postawą, moim dzisiejszym sposobem myślenia. Ale któreż wspomnienia nie są jednocześnie (i mimo woli) przemalowywaniem starego obrazu? Któreż nie są jednoczesnym ukazaniem dwóch twarzy, tej obecnej i tej dawnej? Jaki byłem naprawdę – bez pośrednictwa dzisiejszych wspomnień – tego już nikt nigdy nie stwierdzi."