Książka opowiada historię, która dzieje się w dawnych czasach, na dalekiej północy. Pełno w niej magii i wikingów, od których bije tężyzna fizyczna, radość życia, odwaga i lekceważenie śmierci. Dwunastu tych zacnych zabijaków wybiera się w daleką podróż, żeby wyjaśnić tajemnicę wioski, prześladowanej przez hordy ni to ludzi, ni zwierząt.

Trzynastym członkiem grupy uderzeniowej jest pewien Arab, który wplątał się w to wszystko dość przypadkowo. Jego perypetie w tym jakże obcym i surowym dla niego świecie stanowią na pewno atut powieści, która trzyma w napięciu do samego końca i jedyne, do czego można się przyczepić, to banalne zakończenie. Jest to zresztą stała wada książek Michaela Crichtona, jak chociażby, też całkiem niezłego, "Konga".