Jestem zapewne jedną z miliarda fanek, które uwielbiają pióro Sapkowskiego. Poza tym, że stworzył nowy świat, nowe postaci, nowe miejsca, a nawet nową magię, warto dopisać, że jest genialnym psychologiem i obserwatorem ludzi oraz mistrzem w tworzeniu inteligentnych dialogów. Czytając kolejne tomy sagi, nie można powiedzieć: to już było. Saga o wiedźminie jest czymś nowym, świeżym, czymś, co po prostu pokochałam całym sercem. Ludzi zbyt wrażliwych na takie rzeczy ostrzegam jedynie, że mogą się już na zawsze uzależnić od takiego stylu, od takiej prozy. Nie wiem, który już raz czytam ostatni tom, nie wiem, który już raz beczę, gdy Ciri wsiada na tratwę i odpływa, wiem tylko, że za każdym razem myślę sobie: dlaczego to tak szybko się kończy?