W roku 2000 przetłumaczono i wydano w Polsce książkę p.t. „Interwencjonizm”, napisaną przez ekonomistę Ludwiga von Misesa. Autor urodził się we Lwowie, ale większość życia spędził w USA. Mimo że książka została napisana w 1941 roku, problemy w niej poruszone są aktualne do dzisiaj.

Mises krytykuje wszystkie formy interwencji państwa w gospodarkę: socjalizm, interwencjonizm, korporacjonizm, syndykalizm, faszyzm, komunizm. Uważa, że jedyną drogą do bogactwa i dobrobytu całego społeczeństwa jest kapitalizm, czyli wolny rynek z najważniejszą jego instytucją - własnością prywatną. Interwencjonizm jest najłagodniejszą formą wtrącania się państwa do gospodarki, a mimo to, jak pisze Mises, „jest on zaledwie zbiorem procedur utrudniających funkcjonowanie gospodarki rynkowej, a w rezultacie niszczących ją. Przeszkadza on produkcji i ogranicza możliwości zaspokajania potrzeb. Nie czyni on ludzi bogatszymi, lecz biedniejszymi”. Ponadto, jak głosi motto książki, „interwencjonizm nieuchronnie prowadzi do socjalizmu”, co Misesowi udało się udowodnić ekonomicznymi zależnościami i wieloma przykładami. Autor przedstawia mechanizm wzrostu bezrobocia, którego główną przyczyną są żądania związków zawodowych w sztuczny sposób podwyższające płace dla robotników. Cła, dotacje czy subwencje dla określonej gałęzi przemysłu są korzystne tylko dla tego przemysłu, natomiast traci na tym cała gospodarka i wszyscy konsumenci.

Nie są to jednak jedyne negatywne skutki prowadzenia polityki interwencjonizmu. Interwencjonizm powoduje ponadto ograniczenie wolności jednostki, natomiast socjalizm doprowadza do jej likwidacji. Opodatkowanie Mises nazywa po imieniu: częściową konfiskatą własności prywatnej. Udowadnia, że podatek progresywny uderza w całe społeczeństwo, a nie tylko w bogatych, ponieważ pieniądze, które bogaci mogliby przeznaczyć na inwestycje powodujące wzrost zatrudnienia, są zabierane i bezmyślnie tracone przez państwo. Autor, który jest pacyfistą, twierdzi, że również fabryki zbrojeniowe (szczególnie podczas wojny) powinny być prywatne, ponieważ broń jest wtedy lepsza, a produkcja bardziej efektywna.