Leszek Bakuła urodził się w 1930 r. w Ostrołęce. Studia polonistyczne ukończył w Warszawie. Mieszka (dane niestety z 1980 r.) i pracuje jako nauczyciel języka polskiego w Ustce. Debiutował w 1950 r. na łamach prasy, pierwszą książkę opublikował w r. 1968.

Autor z pewnością znał dobrze tereny walk, o których opowiada. Wizna leży niedaleko jego rodzinnej miejscowości. Z tego co wiem, również opisywane przez niego postacie są autentyczne. Bo "Wizna" to opowieść o ludziach, którzy niedługo przed wybuchem II wojny budowali nadgraniczne fortyfikacje, a także o tych, którzy zajęli tam pozycje obronne, zdecydowani wykonać skierowany do nich rozkaz do ostatka swoich możliwości.

Dowódcą na tym odcinku frontu był młody oficer Wojska Polskiego, kapitan Władysław Raginis, który, na czele swych 700 żolnierzy, w dniach 8-10 września 1939 r. powstrzymywał niemieckie natarcie. Przez trzy dni 42-tysięczny niemiecki korpus pancerny dowodzony przez generała Guderiana nie mógł pokonać osamotnionej reduty. Kapitan Raginis, po wyczerpaniu wszystkich możliwości obrony, popełnił samobójstwo.

Mały fragment wielkiej, trwającej całe lata, wojny. Tylko trzy dni. Aż trzy dni.