Użytkownik: Misiek600 02.06.2005 13:03 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka opowiada o psie -... | KAPA Jest zbyt krótka. Jeśli sie nie obrazicie to można by było wypisac jescze cytaty, któłre umożliwiłyby prezentacje książki

Użytkownik: Misiek600 02.06.2005 16:39 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka opowiada o psie -... | KAPA Jeszcze raz pisze. Chce powiedziec, że recenzja jest krótka itreściwa, ale jeszcze brak informacji na temat autora. poinformujcie mnie jeśli MOŻE bedziecie chcieli na adres Misiek600@poczta.fm

Użytkownik: Pinka91 12.08.2005 12:44 napisał(a):
Odpowiedź na: Jeszcze raz pisze. Chce p... | Misiek600 Faktycznnie ksiazka jest dosc krotka. ja czytalam ją w angielskim(w polskim tez ale duzo pozniej) wydaniu i choc angielskiego nie umiem jeszcze tak super:] to wydaje mi sie ze j. london swietnie radzi sobie szcegolnie z opisem zycia zwierzat(psów).
Radzxe wszystkim (ktorzy moga)aby przeczytali ksiazke w angielskim wydaniu bo zadne tlumaczenie nie oddaje tego co zawarte jest w oryginalnej tresci:) ijeszcze cos do tego miska: jesli chodzi o dane autora to wejdz na wikipedie

Użytkownik: jakozak 09.02.2006 19:03 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka opowiada o psie -... | KAPA Przeczytałam ponownie. Mam mieszane uczucia. Chętnie obniżyłabym ocenę na przeciętną, czyli 3. Tak nierówno napisana. Są momenty nawet i bardzo dobre, ale są też strasznie ckliwe i przeciętne. Byłaby to wina tłumaczenia?

Użytkownik: ona34 30.07.2018 22:52 napisał(a):
Odpowiedź na: Przeczytałam ponownie. Ma... | jakozak Oczywiście, że wina tłumaczenia. ...ostatnio iście "cudne tłumaczenia powstały tej książki jako lektury z opracowaniem i lektur tzw. ebooków:)
Aby poznać prawdziwą prozę Londona, czytamy w oryginale bądź kupujemy najstarsze wydania...ja polecam np.z wydanie z 1977 roku, tłumaczenie E.Romanowicz-Podoska

Użytkownik: Annvina 05.11.2007 17:05 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka opowiada o psie -... | KAPA Pierwsza ksiazka, przy ktorej plakalam. Moze nie potrafie jej wlasciwie ocenic, ze wzgledu na moja wielka milosc do psow. Czytalam ja niedlugo po lekturze Lassie wroc i caly czas mialam nadzieje, ze Buck wroci do domu (teraz wiem, ze to byla bardzo glupia nadzieja, ale czlowiek mysli troche inaczej jak ma te 13 lat). Gdy czytalam ja drugi raz po latach zrozumialam duzo wiecej - wage instynktu, pamiec przodkow (choc moze nieco mistyczna), prawa stada... Po latach spojrzalam na nia inaczej, ale i tak plakalam, gdy "czlowiek w czerwonym swetrze" uczyl Bucka "posluszenstwa"...