"Śladami Inajat" zdobyła Nagrodę Literacką Szajcha Zajida SZBA 2021 dla najlepszej książki arabskiej.


Na początku lat pięćdziesiątych dwudziestego stulecia na ulicy Kasr an-Nil w centrum Kairu przed witrynami sklepów z modną odzieżą widywano dwie nastolatki; jedna z nich była oszałamiająco piękną blondynką, druga - brunetką; duet niczym Marilyn Monroe i Jane Russell w filmie "Mężczyźni wolą blondynki"… Po kilku latach blondynka stanie się prawdziwą gwiazdą filmową, znaną pod pseudonimem "Nadia Lutfi", a jej biografia stanie się elementem wielkiej historii egipskiej kinematografii. Ale gdzie się podziała jej smagła przyjaciółka?

Na początku lat dziewięćdziesiątych, gdy Lutfi wycofała się z grania głównych ról, pewna poetka, spacerując ulicami egipskiej stolicy, pozbawionej już blasku "złotego wieku", znalazła na jednym z ulicznych stoisk ze starymi książkami opublikowaną ponad ćwierć wieku wcześniej powieść zatytułowaną "Miłość i milczenie" autorstwa pisarki nazwiskiem Inajat az-Zajjat, o której nigdy wcześniej nie słyszała. Otrzepała tom z kurzu i nabyła go. Następnie dowiedziała się, że Inajat, która popełniła samobójstwo przed opublikowaniem jej jedynego dzieła, była wieloletnią przyjaciółką Lutfi. Dwadzieścia lat później młoda kobieta z Kairu zostanie wybitną poetką i profesorką literatury arabskiej na jednym z kanadyjskich uniwersytetów, ale towarzyszyć jej będzie wciąż ta sama stara książka - i obsesja na punkcie buntowniczego ducha jej autorki, która w kwiecie młodości odebrała sobie życie. Obsesja natrętna, niczym zawoalowana groźba, stawiająca przed poetką pytanie o punkt zwrotny, który doprowadził Inajat do desperackiego czynu.


W "Śladami Inajat" - swojej nowej przygodzie twórczej - Iman Mirsal podąża za wyjątkowym projektem literackim, nagle przerwanym z uwagi na niesprawiedliwość świata otaczającego jego autorkę, prowadząc - niczym detektyw - badania terenowe, kwerendy w archiwach sądowych i prasowych, a także rozmowy z krewnymi Inajat i jej znajomymi, zwłaszcza z Nadią Lutfi, i przy zastosowaniu narracji łączącej techniki śledcze z powieściowymi. Podróż, w którą Mirsal zabiera czytelnika, służy przywróceniu naturalnych - nie zawsze radosnych - barw wielu małym historiom, ukazaniu w prawdziwym świetle "złotego wieku" historii Egiptu, pogrążonego w czarno-białej nostalgii.

Wstęp do wydania polskiego: Jasir Abd al-Latif.


Iman Mirsal - egipska poetka, pisarka, badaczka akademicka i tłumaczka. Urodziła się w 1966 roku w północnej Delcie Nilu, w 1999 roku wyemigrowała do Kanady. W 2019 roku ukazała się jej pierwsza książka prozatorska w języku arabskim, "Śladami Inajat". W 2021 roku zdobyła za nią - jako pierwsza kobieta - prestiżową Nagrodę Literacką Szajcha Zajida. Opublikowała pięć tomików poezji - najnowszy, "Al-Ataba" ["Próg"], otrzymał w 2023 roku National Translation Award, ponadto w tym samym roku był także nominowany do Griffin Poetry Prize. Mirsal jest również autorką książki "Kajfa talta’im: an al-umuma wa aszbahiha" ["Jak naprawić: o macierzyństwie i jego duchach"] (2017), w której wykorzystując dzienniki, lektury i fotografie, snuje nową narrację o macierzyństwie. Jej utwory były publikowane w "The Paris Review", "The New York Review of Books" i "The Nation". Pracuje jako adiunktka literatury arabskiej na Uniwersytecie Alberty w kanadyjskim Edmontonie.


[Biblioteka Polsko-Arabska, 2023]