Rabi Dżabir. Libański pisarz urodzony w 1972 roku. Autor piętnastu powieści, w tym jednej trylogii, w których często odwołuje się do historii swojego kraju. W 2012 roku za powieść "Druzowie z Belgradu" otrzymał tzw. "arabskiego Bookera", czyli Międzynarodową Nagrodę za Powieść Arabską (International Prize for Arabic Fiction) przyznawaną przez Urząd Turystyki i Kultury emiratu Abu Zabi we współpracy z brytyjską Booker Prize Foundation. Dwie inne jego powieści były do niej nominowane. Mieszka w Bejrucie.


"Co ja mu zrobiłem, że gniewa się na mnie?
- Niczym się nie martw. Nic nie zrobiłeś.
- To dlatego, że jestem chrześcijaninem?
- Nie. To dlatego, że jesteś tutaj.
- Nie rozumiem.
- Jesteś jak to jagnię, które Bóg zesłał z nieba prorokowi Abrahamowi po to, żeby nie składał ofiary z syna. Jesteś tutaj, bo nasz ojciec zabrał do domu naszego brata.
- Jestem jak to jagnię?
- Baszir myśli, że wszystko, co nas spotyka, dzieje się z tej przyczyny. Że to kara za sprowadzenie cię tutaj.
- Myśli, że Numan stracił rękę przeze mnie?
- Baszir ma dobre serce. Nie przejmuj się.
- Myśli, że przeze mnie wsadzili cię do «Studni»?
- W «Studni» jak w więzieniu. I bez ciebie też byśmy tu trafili. Schodź Baszirowi z drogi, a i on nie będzie się do ciebie zbliżał".


[Wydawnictwo Biuro Literackie, 2013]