"Jak światowa miała być rewolucja, tak światowa jest poezja Wana Kruegera, nie tylko dlatego, że pojawia się w niej i Kreml, i Biały Dom, Watykan i Stambuł, Warszawa, Berlin, Lwów, Sarajewo i Twin Towers, Mao i Radovan Karadžić. Freud i Cthulhu. Ten ostatni to dobry pretekst, by mówić o lovecraftowskim horrorze niektórych wierszy, choćby »Chemicznego ślubu«, poświęconego Elżbiecie Batory, Krwawej Hrabinie z Čachtic, uchodzącej za największą seryjną morderczynię w historii. Straszności nagromadzone w poezji Kruegera, często skontrastowane z niezapowiadającą ich sielanką, pozwalają czytelnikowi na przeżycie czegoś w rodzaju katharsis - nie każda poezja ma to do zaoferowania".

Bohdan Zadura


[Warsztaty Kultury w Lublinie, 2022]