Jak zakończyły się przygody kpt. Żbika tropiącego szajkę przemytników dowiecie się z następnego zeszytu pt. "Błękitna serpentyna".


KRONIKA MO
Rok 1944

Miały miejsce nieodosobnione przypadki, że kiedy określona grupa MO przybywała w 1944 r. na dany teren np. organizować komendę powiatową MO lub komisariat w mieście czy też posterunek na wsi, to zastawała już w tej miejscowości zorganizowaną samorzutnie jednostkę milicji bądź też grupę ludzi, którzy tworzyli tzw. Straż Obywatelską czy Straż Ochrony Porządku Publicznego.
Zdarzało się wówczas różnie - dość często jednostki te w całości lub częściowo wstępowały do tworzącej się milicji na zasadach określonych dekretem o powołaniu MO, a częściowo rozwiązywały się.

W szeregi zorganizowanych jednostek milicji terenowych i operacyjnych wstępowali miejscowi robotnicy, a na wsiach chłopi, szczególnie młodzież z organizacji ZWM i OMTUR, wielu byłych żołnierzy GL, AL a także AK i innych organizacji Ruchu Oporu.

Wszystkich funkcjonariuszy MO, bez względu na to skąd przyszli do służby, łączyła idea obrony młodej, tworzącej się władzy ludowej - ochrony majątku narodowego oraz zapewnienie spokoju i porządku publicznego obywatelom w ich intensywnej pracy dla walczącej ojczyzny - dla frontu, który z każdym dniem zbliżał się do linii Wisły - do walczącej Warszawy.

W pracy tej i w walce z bandami funkcjonariusze MO zdobywali coraz to większe doświadczenie, nieodzownym jednak było stałe przygotowywanie kadry oficerskiej przeszkolonej z zagadnień zarówno taktyki walki jak i ogólnoadministracyjnych oraz prawnych.

Już w listopadzie w 1944 r. w Lublinie powołano dwie szkoły oficerskie MO: Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych i Szkołę Oficerską dla przyszłych kierowników różnych typów jednostek i ogniw organizacyjnych MO.


[Wydawnictwo Sport i Turystyka, brak informacji o roku wydania]