Teksty zawarte w tomie "Siedem niebios i ziemia" pochodzą z okresu od X do XIX w. Są to apokryfy, hagiografie, fragmenty kronik, a także opowieści pouczające i "historie", które w średniowieczu stały się wspólną własnością piśmiennictwa w kręgu południowo- i wschodniosłowiańskim. Spośród bogactwa zabytków piśmiennictwa starobułgarskiego wybrane zostały utwory, które najżywiej przemawiają do wyobraźni współczesnego czytelnika. Antologia ta nie respektuje ram czasowych średniowiecza - zamyka ją dzieło Sofroniusza Wraczańskiego, które jest już nowożytną, barwną autobiografią, ukazującą typowy los Bułgara - choć wyrasta z tradycji średniowiecznej.


[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983]