Nazwy klasycyzm i romantyzm pojawiały się w historii literatury powojennej wielokrotnie. Wykorzystywane były w programach poetyckich oraz krytyce literackiej. Towarzyszyły poszczególnym twórcom i używane były w ważnych polemikach dotyczących przede wszystkim poezji. Oba pojęcia były często przywoływane, lecz również często miały niewiele wspólnego z epokami literackimi, które oznaczają. Tradycja okazywała się z reguły mało znaczącym ornamentem, a stereotypowe rozumienie walki romantyków z klasykami - wygodnym, bo powszechnie znanym, punktem odniesienia.


[Wydawnictwo Poznańskie, 2009]