Zazwyczaj pojęcia "literatura dla dzieci" i "literatura dziecięca" traktuje się synonimicznie, wymiennie. Czynią to nawet krytycy i badacze, mając na względzie międzynarodową nomenklaturę w tym zakresie (children's literature, Kinderliteratur, litterature enfantine, dietskaja literarura itp..) i zwyczajowe, powszechnie stosowane użycie terminu. Celem niniejszej pracy jest uzasadnienie tezy, że takie synonimiczne użycie owych pojęć jest nieuprawnione, a nawet mylne, gdy weźmiemy pod uwagę historyczny rozwój tego piśmiennictwa, które nie da się sprowadzić do jednego tylko modelu estetycznego.


[Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2000]