"»Pierwsze wspomnienie wielkiego głodu« to poetycka opowieść o szaleństwie, które opanowało ziemską przystań i rozprzestrzenia się w zawrotnym tempie, niemal z prędkością światła, dotkliwie nieobecnego, będącego obiektem człowieczych tęsknot.

W tym kosmosie wrażeń nie pomagają codzienne rytuały, powtarzalne do znudzenia i smętnej monotonii czynności, nie ratuje terapia znanych powszednich ruchów, bo wszędzie króluje apatia i bezruch, lęk i bezradność, pustka i bezdroża okrutnej i beznadziejnej starości.

Fale przemijania zalewają wietrzne brzegi, biel znikania zagarnia wszystko, bez wyjątku; nie ma portów, nie ma ratunkowych łodzi, jest wiatr i skurcze tonącego ciała. W tej poezji, mimo prób pokonania codziennego oporu nieustępliwej materii, zwycięża znużenie »udręką / obserwowania zwykłych spraw«, wygrywa niknienie i zniszczenie, nieustannie »tłoczy się ból«, »wzbiera strach«, puchnie »każdy z krańców nieszczęść«.

Tom wierszy Małgorzaty Południak to metafizyka samotności i głodu, »opowieść o strachu«, o »dniach bez smaku«, w których jakoś się trwa, szuka wewnętrznego spokoju i cierpliwie »brnie się przez wiersze«".

Paweł Tański


[Wydawnictwo Forma, 2017]