„…Dlaczego więc znowu walczyła z przeznaczeniem? Oliwia pomyślała wtedy, że właśnie uczy się od Tulipei tego, że próbować zawsze warto…”*

Literatura dziecięca/młodzieżowa w charakterze fantasy, tradycyjnie zwana baśnią, bajką, przypowieścią z morałem czy przesłaniem. Rodzeństwo, Oliwia i Kajtek, trafia na planetę Anatea, gdzie władzę sprawują dwie królowe, Sonea i Tulipea. Sonea panuje w królestwie Alisenów, składających hołd Słońcu, a Tulipea - w królestwie Luneów, którzy czczą Księżyc. Obie królowe rywalizują ze sobą na niwie ogrodnictwa, a konkretnie hodowli niezwykłych, urzekających i oryginalnych odmian kwiatów. Z czasem jednak rywalizacja ta przybiera nieoczekiwany obrót i zmienia się jej charakter. Wbrew pozorom opowieść jest zajmująca i ciekawa, a w miarę czytania staje się nawet fascynująca i daje do myślenia. Pełna jest magicznych stworzeń, dziwnych roślin, tajemnic, przygód i emocji.
Książka napisana prosto, jasno i przystępnie. Akcja trochę długo się rozkręca, ale w końcu zaczyna się wiele dziać, a opowieść wciąga. Z czystym sumieniem polecam - także tym osobom, które nie przepadają za fantastyką i baśniowymi klimatami. Mojej oceny nie zmienia nawet kilka zauważonych przeze mnie korektorskich „niedoróbek”.

* „Królewskie ogrody”, Anna Irena Falandysz, wyd. Akapit Press, 2012, str. 267.