"Dziennik polski" można określić jako dzieło polityczno-historycznoliterackie o silnym wydźwięku osobistym. Jest on przekazem uczuć i przemyśleń związanych ze współczesnymi wydarzeniami w Polsce i na Węgrzech. W zapisach z dziennika Csaby G. Kissa pojawiają się także wybrane fragmenty z codziennej prasy węgierskiej i polskiej, ujawniające zakłamania historii w tych czasach, a także wypowiedzi wybitnych przedstawicieli polskiej opozycji. Autor komentuje również wypowiedzi zachodnioeuropejskie, widząc w nich przykłady specyficznego stosunku polityków Zachodu wobec Europy Środkowej od czasu wybuchu drugiej wojny światowej. "Dziennik polski" nie ma charakteru ściśle naukowego, bo wybrany przez autora gatunek literacki pozwala na inne podejście do tematu i świadomie jest skierowany do szerokich kręgów społecznych. Książka jest interesującą lekturą zarówno dla węgierskiego, jak i polskiego czytelnika. Dla odbiorców wykształconych może stanowić ważne świadectwo tamtych lat. Jest ponadto - i mimo wszystko - wyrazem nieprzerwanej przyjaźni dwóch narodów w jakże ciężkich czasach socjalizmu.


"Dziennik polski (1980-1982)" to zapis rozmyślań węgierskiego inteligenta o Polsce, będący wyrazem nieprzerwanej przyjaźni dwóch narodów w ciężkich czasach socjalizmu. Uzupełniony przez autora fragmentami z codziennej prasy węgierskiej i polskiej, ujawniającymi zakłamanie historii w tamtych czasach, na pewno będzie dla węgierskich i polskich czytelników interesującą lekturą.


[Wydawnictwo WiS, 2000]