W powieści “Czarne skrzydła czasu” Diane Setterfield śledzimy życie Williama Bellmana od najwcześniejszych lat poprzez całe dorosłe życie, naznaczone cieniem pewnego wydarzenia z dzieciństwa. Otóż William w trakcie dziecięcej zabawy zabija z procy kruka. Niby nic takiego się nie stało, a jednak ten czarny ptak stanie się nieodłącznym towarzyszem Bellmana, będzie symbolem odchodzenia, śmierci…
Początkowo nic nie zapowiadało, że to wydarzenie z przeszłości tak bardzo zdominuje całe życie Bellmana, właściciela fabryki włókienniczej, zaradnego fabrykanta, szczęśliwego męża i ojca. Bellman umie zarządzać swoją fabryką, która przynosi duże zyski. W domu zaradna żona, czwórka dzieci, wszystko układa się dobrze, a nawet za dobrze. Oto wkrótce los się odmieni, a śmierć pojawi się w życiu Bellmana. jak zawsze niespodziewana i okrutna. Odtąd stale będzie mu towarzyszyć, podobnie jak kruki, które pojawiają się w nieoczekiwanych momentach, coś zwiastując, a może przed czymś ostrzegając. Tych znaków przekazywanych przez ptaki Bellman nie był w stanie odczytać, nie rozumiał ich. I tak w cieniu kruków, śmierci, tajemniczego nieznajomego w czerni będzie upływało życie Bellmana, który po osobistej tragedii stał się właścicielem świetnie prosperującego przedsiębiorstwa pogrzebowego…

“Czarne skrzydła czasu” to spokojna, epicka opowieść, subtelna, tajemnicza. Jest otoczona klimatem tajemnicy, niezwykłości, niedopowiedzenia. A te duże, czarne kruki, które pojawiają się i nagle znikają, owszem, nadają jej aurę baśniowości, ale w nas zasieją niepokój…
To także opowieść o odpowiedzialności za własne czyny, o winie, której nie sposób odkupić, o błędach, których już nie można naprawić. Na pewno skłoni do refleksji nad sensem życia, nad tym, co w nim najważniejsze, o co powinniśmy zabiegać, walczyć, a z czego zrezygnować. Tak, “czarne skrzydła czasu” też kiedyś nas okryją…

Recenzja została zamieszczona na innych stronach internetowych.