Dodany: 06.02.2022 18:28|Autor:

nota wydawcy


Zbiór komentarzy do kolejnych paraszijot - odcinków, na które podzielono tekst Tory w czasach Ezdrasza i które odczytywane są na sobotnich nabożeństwach porannych w cyklu rocznym, począwszy od Święta Nadania Tory (Simchat Tora).


"Istotnie: tu wielbią książkę. Do znudzenia powtarzana jest talmudyczna sentencja, że Pan tworzył świat z Torą w ręku. Wszyscy wiedzą, że chłopcy żydowscy zaczynali naukę alfabetu w wieku trzech lat, że pierwszą literę, alef, smarowano miodem, by im pokazać, jak słodka jest wiedza, i że wśród Żydów nigdy nie było analfabetyzmu.

Wygnali ze swej ziemi, zamieszkali w księgach. Gdy Tuwim ukuł znakomite, lapidarne: »moja ojczyzna-polszczyzna«, powtarzał jedynie ideę od zawsze obecną w kulturze galutu (hebr. galut - »diaspora«): że póki jesteśmy na wygnaniu, póty naszym domem jest Księga. Ją zawsze, jako pierwszą, ratowano podczas pogromu.

Żydów bowiem ukształtowała Księga. Z Egiptu wyszła grupa zbiegłych niewolników, w większości potomków Abrahama, mętnie pamiętających jeszcze obietnice, jakie Pan poczynił ich ojcom. Dołączyli do nich inni niewolnicy, by na górze Synaj wspólnie stać się narodem. A stali się nim, gdy Mojżesz zniósł z góry Przykazania »wyryte w kamieniu«. »Nie czytaj charut (wyryte) - uczy Talmud - lecz cherut (wolność)«. Mojżesz zniósł zbiegłym niewolnikom wolność wyrytą w kamieniu, a ona uczyniła z nich Żydów".

Konstanty Gebert: "54 komentarze do Tory"


"Ta nauka Tory wyłożona z »jakiegoś« żydowskiego punktu widzenia, by użyć określenia Konstantego Geberta, jest memu chrześcijańskiemu sercu nie tylko bliska, ale wzbogaca i otwiera nowe perspektywy. Nade wszystko jednak uczy ona miłości do świętej Księgi, w której - jak lubi powtarzać autor - nic nie znalazło się przypadkiem. My tak nie czytamy Biblii, a szkoda. Bo Jezus mówi, że »dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie«" (Mt 5,18).

Ks. Adam Boniecki, "Książki w Tygodniku" [w:] "Tygodnik Powszechny" nr 4 / 2004.


Konstanty Gebert (ur. w 1953 r. w Warszawie) - dziennikarz, eseista, tłumacz, nauczyciel akademicki, od 1989 r. publicysta "Gazety Wyborczej". Publikuje pod pseudonimem Dawid Warszawski.

Z wykształcenia psycholog, absolwent Wydziału Psychologii UW. Zasłużony działacz opozycyjny, od 1976 r. był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników. W 1977 r. był współzałożycielem Żydowskiego Uniwersytetu Latającego, w ramach którego do 1981 r. organizowano spotkania o historii i kulturze żydowskiej. Był akredytowany jako dziennikarz prasy niezależnej w czasie obrad Okrągłego Stołu w 1989 r. W latach 1992-1993 towarzyszył Tadeuszowi Mazowieckiemu jako specjalnemu wysłannikowi ONZ w byłej Jugosławii w misjach do tego kraju. Doświadczeniom tym poświecił książkę "Obrona poczty sarajewskiej". W 1997 r. założył miesięcznik "Midrasz", którego był redaktorem naczelnym. Konstanty Gebert jest wybitnym znawcą sytuacji społeczno-politycznej na Bliskim Wschodzie.


[Wydawnictwo Austeria, 2004]

(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 23
Dodaj komentarz
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: