Praca sytuuje się na skrzyżowaniu kilku dziedzin: romanistyki, polonistyki, komparatystyki oraz poetyki historycznej. Autora interesuje proces narodzin nowoczesności literackiej pod koniec XIX wieku w opozycji zarówno do romantyzmu i poezji o charakterze ekspresywnym, jak i do parnasizmu francuskiego. Osią badań jest retoryka milczenia obecna u obu poetów. Autor bada pisarstwo milczenia jako wyraz nowej koncepcji poezji, w której sens nie poprzedza wyrazu, ale rodzi się dzięki pracy nad słowem.


[Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, 2008]