Lubię czytać biografie, wywiady i wspomnienia sławnych ludzi. Dlatego bez wahania sięgnęłam po tę pozycję. Jan Englert jest osobą mającą wiele twarzy i doskonale odnajdującą się w różnych rolach. Nie tylko tych teatralnych. Pełnił też funkcje związane z ogromną odpowiedzialnością, jak choćby stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Narodowego w Warszawie, był również dziekanem oraz rektorem warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, a obecnie jest wykładowcą tejże uczelni. Mnie jest głównie znany z roli Jerzego z serialu „Matki, żony i kochanki”, który oglądałam w dzieciństwie. I to wspomnienie jest u mnie najsilniejsze. Kolejne, to rola senatora Ferdynanda Lipskiego w kultowej polskiej komedii „Kiler”. Książka jednak ukazała mi człowieka, który swoje życie w pełni poświęcił grze w teatrze, a występy w filmach były raczej epizodyczne.

Bardzo podobała mi się forma, w jakiej poznajemy bliżej sylwetkę Jana Englerta. Swobodna rozmowa pomiędzy aktorem i dziennikarką daje nam poczucie, jakbyśmy znajdowali się w tym samym pokoju, co uczestnicy dialogu. Dzięki temu książkę czyta się szalenie szybko i z wielką przyjemnością. Oprócz poznania wspomnień i doświadczeń artysty dowiemy się, jak wygląda praca w teatrze i przygotowania do otrzymanej roli, wysłuchamy wielu ciekawych anegdot związanych z wydarzeniami, które rozgrywały się za kulisami. We wspomnieniach Englerta spotkamy się z ogromnym szacunkiem, jakim darzy on swoich kolegów po fachu.

Ogromnie podobał mi się dystans, z jakim aktor podchodzi do swojego życia, nie tylko zawodowego. Sam przyznaje, że w młodości potrafił być zuchwały i zbyt pewny siebie. Z biegiem lat nabrał pokory i z pewną pobłażliwością spogląda na siebie sprzed lat.

Spędziłam mile czas, słuchając o początkach jego aktorskiej kariery, rozważań o dawnym i aktualnym statusie teatru, o trudnościach, jakie pandemia stawia przed aktorami teatralnymi, a wszystko to w przyjemnej atmosferze. Myślę, że książka spodoba się nie tylko fanom samego aktora, ale może być też ciekawą lekturą dla przyszłych adeptów szkół teatralnych i filmowych.

[Recenzja została wcześniej opublikowana na moim blogu]