Dyskusja nad praktycznym zastosowaniem osiągnięć nauk biomedycznych toczy się dzisiaj w klimacie naznaczonym "dialektyką postępu": naukowe osiągnięcia budzą zarówno nadzieje, jak i trwogę. Dyskutują biolodzy, ale także filozofowie, teologowie i prawnicy. W niniejszej publikacji interesować nas będzie filozoficzny, a dokładniej bioetyczny aspekt tej dyskusji.

Bioetyka to dziedzina etyki szczegółowej, która próbuje sprostać problemom natury moralnej wywołanym przez rozwój nauk biomedycznych. Ludzki genom stanowiący podłoże psychofizycznej struktury człowieka, a także poszczególne etapy embriogenezy człowieka nie są jeszcze do końca rozpoznane. Skutki ewentualnych ingerencji w genom człowieka mogą mieć natomiast znacznie szerszy zasięg, niż ma to miejsce w przypadku tradycyjnych biomedycznych ingerencji, wykraczając poza jedno tylko pokolenie. Poważnemu ryzyku o charakterze biomedycznym towarzyszy nie mniejsze ryzyko moralne. Ryzykowane jest bowiem życie i psychofizyczna integralność człowieka - osoby, a nie jedynie przedstawiciela gatunku Homo sapiens. Stąd też tytuł książki: "Bioetyka i ryzyko".

Dyskutowany w książce argument "równi pochyłej" ostrzega przed podejmowaniem i akceptacją działań, które doprowadzić mogą - poprzez sekwencję im podobnych - do akceptacji tego rodzaju czynów, na które nigdy nie wyrazilibyśmy zgody. Towarzyszące działaniu wyjściowemu ryzyko uznawane jest wówczas za wystarczający powód, by zrezygnować z działania. W książce spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czego i dlaczego w obszarze działań umożliwionych przez postęp współczesnej genetyki nie wolno ryzykować.


[Towarzystwo Naukowe KUL, 2002]