Slavoj Žižek w niniejszej książce analizując podstawowe koncepcje filozoficzne i psychologiczne, charakterystyczne dla naszej nowoczesności, przekonująco i barwnie odsłania sens zawiłych twierdzeń innego filozofa - Lacana - a zarazem najtajniejsze i najbardziej bulwersujące nasze własne myśli. Rezultatem tej wybornej analizy - miejscami bardzo trudnej, choć nie pozbawionej dowcipu i humoru - jest zaskakująca konkluzja, zgodnie z którą podmiot ludzki, tradycyjnie obdarzany substancjalnym istnieniem, właściwie znika zupełnie i ostatecznie okazuje się jedynie swoistym napięciem między własną wewnętrzną pustką a tym, co musiał odrzucić, aby funkcjonować jako podmiot.

Książka ta nie jest jednak poświęcona wyłącznie zagadnieniom psychologicznym: jedną z tez autora jest głębokie przekonanie, że odpowiednie podejście psychologiczne, związane właśnie z psychoanalizą Lacana, stanowi doskonałe narzędzie interpretacyjne, pozwalające nam zrozumieć funkcjonowanie i rozwój nie tylko ludzkiej podmiotowości, lecz także zjawiska i zasady funkcjonowania polityki, kultury i szeroko pojętego otoczenia cywilizacyjnego, stanowiącego dla ludzkich podmiotów zbiory instrumentów służących zaspokajaniu jego pragnień.


[Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2008]