Jeszcze nie tak dawno publikacji dla dzieci o inspirujących historiach kobiet było niewiele, o ile jakieś w ogóle istniały - ja przynajmniej o nich nie słyszałam. W ostatnich latach można zaobserwować, że to się zmienia, zresztą podobnie rzecz się ma z książkami, które opowiadają o tym, że dzieci dokonały rzeczy "niemożliwych". I bardzo dobrze! O takich rzeczach warto mówić, warto przypominać i przekazywać je dalej!

"Damy, dziewuchy, dziewczyny: Historia w spódnicy" to książka, która pokazuje, że kobiety mają moc, siłę i wyobraźnię. Że nie wszystkie - nawet dawno, dawno temu - zastanawiały się, co wypada, a co nie, bo gdyby zaczęły to robić, to nigdy nie osiągnęłyby tego, co stało się ich udziałem, i ta książka wcale by nie powstała.

Bardzo lubię czytać o buntowniczkach, o tych, które nie robiły w życiu tego, czego po nich oczekiwano, tylko podążały swoją własną ścieżką. Trzeba było mieć w sobie dużo odwagi, by się na to porwać, zwłaszcza dawno temu.

Znalazło się tu miejsce dla dziewczyny, która walczyła w powstaniu styczniowym, są strony poświęcone kobiecie-szpiegowi i pierwszej kobiecie-chirurgowi. Tych inspirujących i silnych kobiet jest tutaj dużo.

Trzeba przyznać, że autorka wykonała kawał dobrej roboty. Przypomniała postacie, o których już zapomniano, albo o których w ogóle nie słyszano. Takie upamiętnienie jest potrzebne, dlatego cieszę się, że powstało.