"Mój Führerze!" to kilkanaście biografii ofiar przymusowej sterylizacji z obszaru rejencji wrocławskiej. Podstawowym kryterium wyboru opowiedzianych historii była zachowana dokumentacja listowa. Ostatnią instancją odwoławczą w przymusowej procedurze sterylizacyjnej była skarga do Führera. Rodzina i bliscy "wyselekcjonowanych" osób – czasami przyszłe ofiary – pisali listy z prośbą o łaskę kierowane na adres Kancelarii Rzeszy. Te niepełne świadectwa są więc jedynym ocalałym zapisem relacji prześladowanych.


"Ustawa o ochronie przed potomstwem dziedzicznie chorym została uchwalona pół roku po objęciu władzy przez Hitlera. Wszystkich, których sąd do spraw zdrowia dziedzicznego uznał za »niepełnowartościowych« fizycznie, umysłowo lub niewygodnych pod względem politycznym czy społecznym, poddawano przymusowej sterylizacji. Na straży stali lekarze i sąsiedzi. Donieść mógł każdy. Identyfikacja, stygmatyzacja, wyłączenie prowadzą do eksterminacji. III Rzesza bardzo wcześnie zadbała o utworzenie stref wolnych od tych, którzy zagrażają zdrowej tkance narodu i obciążają społeczeństwo. Nie są to ofiary, do których łatwo się przyznać. Książka przywraca im pamięć i godność. Dokumenty pokazują, jak skazani i ich rodziny bronili się przed wyrokiem. W państwie poddanym ideologicznemu szaleństwu, nikt nie może czuć się bezpieczny. Wtedy i dziś".

prof. Jacek Leociak, Instytut Badań Literackich PAN, Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN


[Ośrodek Karta, 2021]