Specyficzny reportaż historyczny, składający się w istocie z dwóch części.

Pierwsza to obraz rozwoju ruchu socjalistycznego na Górnym Śląsku, a nawet komunizacji części społeczeństwa w okresie od I Wojny Światowej do Wielkiego Kryzysu. Ta część jest bardzo dobra.
Na bazie opisanej wcześniej, przechodząc przez emigrację do Francji, autor płynnie przechodzi do części drugiej - losu Ślązaków walczących w Hiszpanii jako Dąbrowszczacy. Tu jest dużo słabiej. Dostajemy zbiór faktów dotyczących życia kilku osób, podparty cytatami z ich wspomnień.

Specyfika "Śląska zbuntowanego" to całkowicie jednostronny obraz, subiektywne spojrzenie na wydarzenia oczami bohaterów. Robotników - komunistów. Brak szerszego kontekstu może zwodzić czytelników nieorientujących się w niuansach historii na manowce.

Podsumowując: książka, szczególnie w pierwszych rozdziałach, jest całkiem dobra. To ciekawa próba opisania w sposób wycinkowy, popularnej ostatnio ludowej historii Polski (tu również: Śląska), jednak trzeba mieć świadomość przyjętej konwencji skrajnie subiektywnego reportażu.