Kochał życie, ale podjął złą decyzję i został istotą ciemności. Kochał wolność, ale został związany geas posłuszeństwa przez ekscentrycznego nekromantę. Jak długo wytrzyma ten stan rzeczy? Czy można oszukać swoją naturę, a może można uwolnić się od rzuconego czaru.

Kim jest Mavec?
Jest on członkiem gildii złodziei i to wyjątkowo utalentowanym. Umizgi do nieodpowiedniej kobiety i potyczka z jej panem kończą się dla niego tragicznie. Gildia zwraca się o pomoc do Rothgara, mistrza nekromancji. Tym sposobem Mavec dołącza do grona istot nocy. Kiedy jego uzdrowiciel dostrzega złodziejski talent pacjenta, nie pozwala mu wymknąć się ze swoich rąk. Wielbiący wolność Mavec staje się chłopcem na posyłki ekscentrycznego nekromanty.

Minipowieść "Mavec" jest pomostem pomiędzy pierwszym, a drugim tomem "Ucznia Nekromanty".
Bardzo dobrze pamiętam Maveca z "Plagi" i bardzo cieszę się, że jego historia została opisana. Kiedy pojawił się na scenie w pierwszym tomie "Ucznia Nekromanty", miałam poczucie, że jego relacja z Norgalem i Rotgarem jest bardziej skomplikowana niż to, co zostało nam zaprezentowane i że jesteśmy gdzieś w środku jego życiorysu. Fabuła "Plagi" poszła swoją drogą, a ciekawość, kim jest Mavec, pozostała.

Elli Raj świetnie udało się zmiksować wydarzenia przed i po pladze w Syllonie. Możemy lepiej poznać tytułowego bohatera, dowiedzieć się, skąd wziął się we dworze Rothgara, do jakich celów użył go nekromanta, i... nabrać smaku na drugi tom (chociaż mnie nie trzeba specjalnie zachęcać).

Moja opinia
Można powiedzieć, że jest to moje czwarte spotkanie z twórczością Elli Raj i cyklem "Uczeń Nekromanty". Mam za sobą pierwszy tom i dwa bonusowe opowiadania, więc trochę się znamy. "Mavec" okazał się, jak na razie, najmniej mrocnzą wizytą na Jolinie (planecie, na której ma miejsce akcja). Powiedziałabym, że powieść ma charakter przygodowy. Bohater dostaje różne zadania, podczas których musi wykazać się kreatywnością. W ich trakcie będziemy mieli okazję, aby zajrzeć w różne zakątki świata wykreowanego przez Ellę Raj i obejrzeć go z innej perspektywy. Najbardziej fascynujące było dla mnie to, że istota, którą stał się Mavec, musi walczyć ze swoimi krwawymi instynktami, a jednak okazuje się jedną z bardziej moralnych (jeżeli nie jedyną) w zepsutym Syllonie.

Co się nie zmienia, to wysublimowany styl autorki. Ella Raj to pisarka, która ma ogromy zasób słów i potrafi nimi wspaniale operować. Widać, że jej twórczość jest przemyślana i dopracowana w najdrobniejszych szczegółach. Poza ciekawą fabułą możemy cieszyć się niepowtarzalnym klimatem, ale też rytmem cyklu "Uczeń Nekromanty".

Podsumowanie
W przedmowie do powieści autorka wspomina, że kto nie chce czytać "Maveca", nie musi. Niezbędne informacje będą powtórzone w drugim tomie. Mimo wszystko uważam, że barto poznać bliżej tego bohatera. Świat wykreowany w cyklu "Uczeń Nekromanty" jest tak rozbudowany, że każda okazja, żeby po nim pospacerować jest warta wykorzystania.

[Recenzja była publikowana na blogu/ innym portalu czytelniczym]