Siedemsetna rocznica urodzin króla czeskiego i cesarza Karola IV Luksemburskiego, którą obchodziliśmy w 2016 r., ciągle pozostaje dobrą okazją do przypominania jego dokonań, ocen i opinii kronikarzy, ale też do "posłuchania", co cesarz opowiedział o swoim życiu w dziele nazwanym przez ówczesnych "Liber de gestis suis", a przez historyków "Vita Caroli Quarti". Ten ostatni tytuł, choć używany i utrwalony w historiografii, jest tylko częściowo uzasadniony, bo autor zdołał opowiedzieć jedynie o swoim dzieciństwie i młodości (1316-1340), czyli o pierwszych 24 latach życia, przy czym narracja w pierwszej osobie stanowi aż 87% całości utworu. Później, nie wiemy dokładnie kiedy, inny, nieznany kronikarz dodał do autobiografii relację o kolejnych sześciu latach życia cesarza. Chciał tym samym "doprowadzić" dzieło ku najbliższemu, ale znaczącemu sukcesowi, czyli wyborowi Karola IV na króla rzymskiego w lipcu 1346 r. I choć w ten sposób zmienił autobiografię w biografię, to na szczęście, z uwagi na pobieżność narracji, nie zepsuł tego, co osobiście napisał cesarz.


[Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2019]