Cieszę się, że mogłam przeczytać książkę Maxa Cegielskiego „Prince Polonia”. Doceniam to, że autor opisał tamte lata, jak wyglądała Polska, jakie były w niej perspektywy. Daje to możliwość młodszym pokoleniom dowiedzieć się, jak inne czasy były kiedyś, z jakimi problemami borykało się młode pokolenie i nie tylko.

Historia zaczyna się w naszym kraju i w nim kończy. Wszystko, co pomiędzy, jest szukaniem startu do lepszej przyszłości. Lata 80. to czas biedy, pustych półek w sklepach, kolejek, kartek na żywność, brak perspektyw na własne mieszkanie. Bohaterowie wyjeżdżali do Indii, Singapuru, NRD i zajmowali się przemytem. Szczegółowe opisy powodują, że wszystko wydaje nam się prawdziwe, opisane oczami osoby, która widziała te miejsca, tych ludzi i to życie: czas rywalizacji, strachu, stresu, często fatalnych warunków, jak również innych obyczajów, kultury, nowoczesności i zacofania. Książka nie jest prosto i lekko napisana, zmusza czytelnika do większej koncentracji i uwagi, by mógł zrozumieć fabułę. Z biegiem czytania coraz lepiej rozumiemy historię bohaterów, ich rozumowanie i motywacje, widzimy, jak lata młodzieńcze odbijają się na ich życiu i ciągną się za nimi.

Polecam przeczytać książkę i przenieść się w lata PRL-u. Pamiętam te czasy.

Recenzja była wcześniej publikowana na innych stronach internetowych.