Delikatny, subtelny i pełen humoru kryminał. Smakowity przegląd ludzkich typów, rzecznych meandrów i ziem wciąż zagrożonych przez człowieka, a jednak jakimś cudem wciąż zachwycających.

Indyki, ofiary podpalenia fermy; jakiś mięśniak naprzykrzający się biegaczom nad brzegami Sile i ani jednego zabójstwa – dla inspektora Stucky’ego to czas znużenia, czas na popijanie prosecco i spritz w trewizańskich osteriach. Do tej nudy inspektor zatęskni już w wielkanocny poranek, gdy leżące na schodach świątyni w Possagno zwłoki starego księdza zakłócą harmonijną panoramę okolicznych wzgórz i zbrukają wspaniałość kościoła wybudowanego według projektów słynnego Canovy. Będzie to niezwykle delikatne śledztwo, zwłaszcza że wikariusz zamordowanego proboszcza, ksiądz o przesadnie błękitnych oczach, jest pasjonatem motocykli oraz obrońcą okolicznych źródeł przed zalewem wód mineralnych, produkowanych przez międzynarodowe korporacje na skalę przemysłową; zwłaszcza że pewna piękna i bardzo z nim związana zakonnica zrzuci welon, a potem sama rzuci się ze schodów…

Śledztwo zacznie się na plebanii, będzie kontynuowane w barze, a następnie zboczy do zrujnowanego gospodarstwa, zamieszkanego przez wariata, mędrca, a może proroka. Stucky z przyjemnością wysłucha malowniczego zeznania Marii, młodej rumuńskiej opiekunki uciekającej przed perfidnym Mirceą Spiridonem, i z rozkoszą zanurzy się w fascynującej różnorodności ludzkich charakterów. W tym samym czasie powszechną uwagę przykuwa znacznie rozleglejsze w skutkach nieszczęście: płonie wielka fabryka w Treviso i nad miastem unosi się wielka kolumna dymu.


Fulvio Ervas urodził się w Musile di Piave 23 lipca 1955 roku, nie wiedząc nic o tym, że kilka miesięcy wcześniej zmarł Albert Einstein. Kiedy już się o tym dowie, zapisze się do liceum z pełnym dumy przekonaniem, że zdobędzie jakąś naukową kompetencję. Fascynacja zwierzętami odmiennymi od człowieka skłania go do ukończenia studiów w dziedzinie nauk rolniczych ze specjalizacją w zootechnice na podstawie rozprawy pod niepokojącym tytułem "Ochrona i utrzymanie krów rasy burlina". Uczy przedmiotów przyrodniczych w bezkresnym imperium edukacji narodowej, ale oblegają go historie. W pociągu, w ogrodzie i w sali gimnastycznej wydarzenia i ludzie tłoczą mu się w głowie i nie dają spokoju, póki nie poczują, że spoczywają bezpiecznie w rękach czytelników.

Zadebiutował wspólnie z siostrą Luisą powieścią "Loteria" (nagrodzoną Premio Calvino w 2001 roku). W "Ekspedientkach z Treviso", "Pingwinach z grilla", "Buffallo Billu w Wenecji", "Póki jest prosecco, póty jest nadzieja" (ekranizacja tej powieści w Polsce otrzymała tytuł "Ostatnie prosecco hrabiego Ancilotto") i "Miłość jest rozpuszczalna w wodzie" opowiada o śledztwach Stucky’ego, inspektora dżentelmena, po matce Persa, po ojcu Wenecjanina.

Fulvio Ervas mieszka w prowincji Treviso z żoną, córką i nie do końca określoną liczbą zwierząt domowych.

[Smak Słowa, 2020]