Bracia i siostry są już blisko celu. Wkrótce utworzą pełny krąg, by każde z nich mogło odzyskać pierwotną postać świetlistego bytu. Na drodze stoją im jedynie ludzie - a właściwie puste skorupy ludzkie - którzy przetrwali uderzenie lodowym młotem. Ludzie ci za dużo wiedzą; korzystając z Internetu, organizują się przeciwko wybrańcom. Bracia postanawiają zwabić ich w pułapkę.

Czy kosmiczny błąd zostanie naprawiony? Czy zgodnie z pragnieniem braci ziemia zwróci się wreszcie ku światłości i wieczności?

"23 000" to ostatnia część wizjonerskiej opowieści o dziejach świata. Sorokin wplata w nią czytelne odwołania do kultury masowej, aluzje literackie oraz oryginalne zabawy stylistyczne, a akcję - rozgrywającą się w różnych krajach, od Rosji po Stany Zjednoczone - prowadzi w szybkim, niemal sensacyjnym tempie.


Władimir Sorokin (ur. 1955) - pisarz i grafik, jeden z czołowych przedstawicieli radzieckiego, a później rosyjskiego konceptualizmu. Jego książki przyniosły mu opinię skandalisty, ale i "prawdopodobnie ostatniego z długiej listy wielkich pisarzy rosyjskich". Jest autorem opowiadań, dramatów, scenariuszy filmowych i powieści, m.in. "Kolejka" (wyd. pol. 1988), "Norma", "Tridcataja lubow' Mariny", "Sierdca czetyrioch" oraz "Gołuboje sało", którą popierająca Władimira Putina organizacja "Idący Razem" uznała za pornograficzną i skierowała przeciwko autorowi sprawę do prokuratury. Pierwsza część trylogii, "Lód" (2002; W.A.B. 2005), znalazła się w finale Rosyjskiej Nagrody Bookera, była bestsellerem w Rosji i na świecie, doczekała się również realizacji teatralnej. "Bro" (2004; W.A.B. 2006) i "23000" (2005), kolejne tomy trylogii, również uzyskały uznanie czytelników i krytyków literackich. W 2008 roku nakładem W.A.B. ukaże się nowa głośna książka autora, "Dzień oprycznika" (2006).


"Najbardziej pomysłowy autor współczesnej Rosji. Sorokin przesuwa granice religii i filozofii, a robi to w niepokojący i przerażająco zabawny sposób".

Gary Shteyngart


"Sorokin stał się postacią kultową we współczesnej literaturze rosyjskiej. Szczególnie cenią go młodzi. Jego powieści, pełne śmierci, przemocy i seksu, wywołują dreszcz".

"The New York Review of Books"


"Sorokin szydzi z historii europejskich totalitaryzmów, łącząc je z wizjami rodem z science fiction. Mordercy wydają się posłańcami miłości, a zbrodnicze systemy - drogą do świetlistej utopii".

"Gazeta Wyborcza"

[W.A.B., 2007]