Podczas wojen klonów pojawia się seria bionicznych droidów, zwanych zabójcami Jedi. Jedynym jak na razie Jedi, który potrafi takiego pokonać, jest Nautolanin Kit Fisto. Palpatine wysyła go wraz z Obi-Wanem i oddziałem specjalnym żołnierzy-klonów na Ord Cestus, gdzie roboty są wytwarzane, chcąc zapobiec ich rozpowszechnianiu. Obi-Wanowi pomaga w negocjacjach prawnik z rasy Vippitów, Doolb Snoil, który tą wyprawą chce spłacić rycerzowi dług życia, a potem założyć rodzinę; oni mają prowadzić negocjacje z regentką planety, G'Mai Duris, należącej do insektoidalnej rasy X’Tingów, a mistrz Fisto – odszukać rebeliantów i zrekrutować ich do walki po stronie Republiki. Równocześnie na Cestus przybywa wysłana przez hrabiego Dooku komandor Asajj Ventress, aby z pomocą gangsterów zmusić tutejsze władze do współpracy z Konfederacją i przy okazji po raz kolejny zasadzić się na Obi-Wana…

Równorzędnym bohaterem jest żołnierz A-98 zwany Nate, od typowego klona różniący się większą inteligencją emocjonalną. Zaczyna go coś łączyć z pilotką Sheeką Tull, która kiedyś była kochanką Jango Fetta. Dzięki niej rozwinie się uczuciowo, ale nie zerwie ze starym życiem żołnierza…

Różne są tomiki z „Gwiezdnych Wojen”, ale ten akurat okazał się wyjątkowo dobry – niby to zwykła kosmiczna strzelanka, lecz po pierwsze naprawdę ładnie napisana (i równie ładnie przetłumaczona), a po drugie skrywająca pod warstwą pogoni i potyczek opowieść o tym, co ludzie są w stanie poświęcić dla idei, jaka jest różnica między kimś, kto robi coś z musu, bo nie ma innego wyboru, a kimś, kto sam się na to decyduje, i o tym, jak pieniądz potrafi zatrzeć wszelką moralność, i o tym, że można żyć, starając się nie zabijać...