Tajemnicza śmierć młodych i wysportowanych studentów w górach Uralu nie przestaje mnie intrygować od momentu, gdy o niej usłyszałam . Tragiczne wypadki w górach się zdarzają i to wcale nie dziwi. Jednak ta sprawa skrywa wiele niepokojących i trudnych do wyjaśnienia zdarzeń, przez co zapada w pamięć i nie daje spokoju.
Podejrzewam, że podobnie było z autorką tej książki. Widać, że historia z przełęczy Diatłowa mocno nią wstrząsnęła i zawładnęła całym jej życiem. Autorka zdecydowała się przedstawić dramatyczne wydarzenia z lutowej nocy w formie powieści. Czy to był dobry pomysł?
Niestety, nie do końca.

Owszem autorka ma lekkie pióro i dobrze operuje słowami. Jednak 2/3 książki to dokumenty z przesłuchań grupy poszukiwawczej, sekcje zwłok, pamiętniki uczestników wyprawy. I dobrze, że one się tam znalazły! Elementami zbędnymi są wstawki z procesu tworzenia książki, którą czytelnik właśnie czyta. Mogę to wytłumaczyć tylko tym, że Matwiejewa bardzo chciała napisać książkę o wydarzeniach, które rozegrały się na zboczach Góry Umarłych, ale zabrakło jej umiejętności, aby stworzyć z tego reportaż. Wytłumaczeniem autorki co do wyboru przedstawienia tej dramatycznej historii w formie powieści jest chęć dotarcia do szerszego grona odbiorców. Ponieważ jednak wtrąceń z jej śledztwa nie ma zbyt dużo, to książką jestem usatysfakcjonowana. Podobało mi się zestawienie wielu teorii, które próbują wytłumaczyć, co zaszło feralnej nocy, oraz podanie w procentach prawdopodobieństwa każdej z tez.

Myślę, że dla osób zainteresowanych tematem będzie to ciekawa pozycja, zwłaszcza ze względu na ilość dokumentów z prowadzonego przez władze śledztwa. A naprawdę jest to historia pełna niedomówień, która przeraża.

[Recenzja była wcześniej publikowana na moim blogu.]