Czy już wspominałam, że uwielbiam Sparksa? To, co ten autor potrafi stworzyć, jest niesamowite. Każda jego historia jest wyjątkowa. Tym razem również się nie zawiodłam.

Historia Iry jest tak wzruszająca, że nieraz miałam łzy w oczach. Czytelnik może się tylko domyślać, jak ciężko musi mu się żyć z faktem, że nie może spełnić największego marzenia swej żony. A mimo to stara się z całych sił sprawić przyjemność swojej ukochanej.

Druga historia dotyczy Sophii i Luke’a. On to ujeżdżacz byków, który prowadzi ranczo wraz z matką. Ona - studentka historii sztuki. Poznają się podczas jednej z imprez, na którą Sophie namówiła współlokatorka. I tak z każdym spotkaniem odkrywają, że choć pochodzą z dwóch różnych światów, coraz więcej ich łączy.

Przepiękna historia o miłości. Dwie różne historie, a dotyczą tego samego. Książka pokazuje nam, jak ważne jest wsparcie drugiej osoby, że wszystko da się wytrzymać, o ile mamy obok silne ramię, na którym możemy się wesprzeć.

Powieść ukazuje nam też, jak ciężko jest się pogodzić ze śmiercią najbliższej osoby. Jak nagle zdaje nam się, że nasz świat legł w gruzach, jak ciężko nam odnaleźć chęć do życia bez ukochanej osoby.

Tę książkę czytałam po raz pierwszy jakieś 5 lat temu, teraz wróciłam do niej i choć wiedziałam, jak ta historia się zakończy, to mimo to nie mogłam się od niej oderwać. Styl pisania autora jest tak lekki i przyjemny, że czyta się bardzo szybko. Ja po prostu uwielbiam takie historie, które wzbudzają w czytelniku kalejdoskop emocji.

[Recenzję w pierwszej kolejności zamieściłam na moim blogu, stronach internetowych księgarń, oraz portalach o tematyce książkowej]