Bohaterem wspomnień Tadeusza Kudlińskiego jest - najogólniej biorąc - Kraków. Autor snuje refleksje nad historią swego rodzinnego miasta, przygląda się jego zabytkom, jego architekturze i sztuce, opowiada o jego mieszkańcach. Przede wszystkim jednak zajmuje się Krakowem literackim i teatralnym z okresu międzywojennego dwudziestolecia.

Przedstawia sylwetki twórców związanych z podwawelskim grodem, pisze o dziejach "Gazety Literackiej", którą wraz z innymi redagował, o swojej pracy w Związku Literatów, o losach krakowskiego teatru i jego wybitnych postaciach, o działalności amatorskich zespołów teatralnych, którymi kierował. Wprowadza też wiele interesujących dygresji na najrozmaitsze tematy związane ze sztuką pióra i słowa.

Jest w książce Kudlińskiego świetnie uchwycona aura miasta, żywo i barwnie odmalowana atmosfera jego życia literackiego i stosunków panujących z tej i tamtej strony krakowskich ramp scenicznych.


[Wydawnictwo Literackie, 1984]