Wiesław Paweł Szymański (ur. 1932 w Częstochowie) jest eseistą, krytykiem literackim, historykiem literatury, docentem na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1972-1975 pracował jako lektor języka polskiego i wykładowca literatury polskiej na uniwersytecie w Nancy. Jest autorem następujących tomów szkiców literackich i esejów: "Ballady przed burzą" (1961), "Od metafory do heroizmu" (1967, 1970 pt. "Z dziejów czasopism literackich w dwudziestoleciu międzywojennym"), "Świadomość estetyczna polskiej awangardy" (1971), "Konstanty Ildefons Gałczyński. Monografia" (1972), "Neosymbolizm" (1973), "Outsiderzy i słowiarze" (1973), "Julian Przyboś. Monografia" (1978), "»Odrodzenie« i »Twórczość« w Krakowie" (1981). W 1981 ukazał się nakładem "Czytelnika" tryptyk powieściowy "Niedźwiedź w katedrze", będący debiutem prozatorskim Autora.


Inspiracją, a zarazem tłem historycznym powieści "Chwila bez godziny" są stosunki polsko-rosyjskie w dramatycznym okresie rozbiorów. Trzonu książki nie stanowi jednak zwykła fabularyzacja historii, ale frapujące rekonstrukcje psychologiczne postaci decydujących niegdyś o kształcie Europy, losach państw i narodów (car Aleksander I, Mikołaj Mikołajewicz Nowosilcow). Centralnymi postaciami są zaś: książę Adam Czartoryski i Joachim Lelewel. Obecne w "Chwili bez godziny" wątki autobiograficzne, kontrapunktowo współbrzmiące z historycznymi, wzmacniają dodatkowo humanistyczne przesłanie utworu.


[Wydawnictwo Literackie, 1982]