Dawno, dawno temu dostałam od Taty na Gwiazdkę dwa grube tomy "Udręki i ekstazy" Irvinga Stone'a - długą i bardzo ciekawą opowieść o życiu i twórczości Michała Anioła, która fascynowała mnie bardzo długo nie tylko fabułą, ale i szczegółowym odmalowaniem epoki oraz technik artystycznych. Ostatnio pod choinką znalazłam natomiast "Pasję życia" tegoż autora. Jej bohaterem jest Vincent Van Gogh, za którym nigdy dotąd nie przepadałam: jego obrazy wydawały mi się dziwne, a o życiu malarza nie wiedziałam dotąd nic poza tym, że obciął sobie ucho.

Powieść w niczym nie ustępuje "Udręce i ekstazie". Tak samo wciąga, tak samo oczarowuje bogactwem szczegółów. Najciekawszy jest jednak główny bohater. Irving Stone z wielkim talentem odmalowuje jego wyrazisty charakter, nieliczenie się z większością ludzi, przywiązanie do brata, i przeciwności losu, z którymi Vincent musi się wciąż mierzyć. Ciekawym wątkiem jest historia jego związku z Katarzyną - praczką i prostytutką, którą poznał pewnego razu w barze i zatrudnił jako modelkę, a później związał się z nią i pragnął poślubić (znajomi zareagowali oczywiście oburzeniem), a także zajmował się jej najmłodszym dzieckiem. Niestety, im lepsze warunki życiowe miała Katarzyna, tym gorzej im się układało.

Najbardziej niesamowitą cechą Vincenta Van Gogha w powieści jest jednak jego poświęcanie się ze wszystkim temu, w co właśnie wierzył. Gdy pragnął się uczyć - uczył się dwadzieścia godzin dziennie. Gdy czuł, że jego powołaniem jest służba Bogu, zajął się najuboższą osadą górniczą, a gdy zorientował się, że żyje w lepszych warunkach niż jego podopieczni, natychmiast wyzbył się wszelkich luksusów i zamieszkał jak oni - aby nadal móc nieść im słowo boże. Z takim samym zacięciem oddał się malowaniu. Przez pewien czas mieszkał w Arles, gdzie tworzył swoje najlepsze obrazy; aby je jednak móc namalować w taki sposób, w jaki chciał, musiał wychodzić z pole z gołą głową; słońce paliło mu głowę i przyprawiało o szaleństwo, a on zamalowywał płótno za płótnem. Inaczej nie potrafił. Sztuka była dla niego wszystkim. A jednak za życia pozostał niedoceniony. Jak większość genialnych artystów.

Talent Stone'a, jego przygotowanie do pisania, a także umiejętność przedstawienia osoby Van Gogha bez narzucania czytelnikom swojego zdania sprawiają, że powieść powinna spodobać się nie tylko wielbicielom malarstwa, ale każdemu, kogo interesują niezwykli ludzie.