Powieść "Obsługiwałem angielskiego króla" jest pierwszą książką czeskiego pisarza, z którą się zetknęłam. Owszem, nazwisko się znało, charakterystyczne tytuły wpadały w uszy, ale zawsze było coś innego na rzeczy. Kiedy więc wpadła mi w ręce książeczka zarekomendowana dodatkowo skrótem KIK na okładce, postanowiłam nadrobić zaległości. Było warto.

Bogumil Hrabal przedstawia historię życia czeskiego pikolaka, który zrobił karierę i stał się hotelarzem. Poprawniej byłoby może zresztą powiedzieć, że to sam bohater opowiada nam koleje swojego losu, gawędziarsko i z kolorytem, zupełnie jakby siedział w gospodzie nad kuflem piwa wśród zasłuchanych gości. Dowiadujemy się, jak, dzięki wrodzonemu sprytowi i dużej ilości szczęścia, pokonywał kolejne szczeble kariery - od pikolaka do kelnera, od kelnera do obera, który obsługiwał abisyńskiego cesarza, od obera do hotelarza. Bohater czyni przy tym spostrzeżenia dotyczące świata. Z początku naiwnie, potem z coraz większą wprawą poznaje motywy zachowań innych ludzi. Czerpie garściami z doświadczeń, jakie przypadły mu w udziale, uczy się na błęach swoich i cudzych - słowem, zdobywa odrobinę życiowej mądrości, przy czym nadal możemy rozpoznać w nim niskiego chłopaczka podającego oranżadę w hotelu "Praga". Hrabal naprawdę umiejętnie wzbogaca charakter bohatera, nie dokonując jednocześnie głębszych zmian w jego osobowości.

Wspomnieć też trzeba o soczystym, żywym języku i stosowanej tu i ówdzie grotesce. Poprzez błyskawiczną karierę zwykłego pikolaka Hrabal dokonuje charakterystyki dzisiejszych czasów - szybkich, zabieganych i pełnych zawirowań, w których tylko szczęście i umiejętność wykorzystania nadarzającej się sytuacji mogą urzeczywistnić mit drogi od pucybuta do milionera. Tylko czy kariera naprawdę jest taka ważna? - pyta wreszcie na koniec. Bohater książki już na to sobie odpowiedział. Nad tym samym pytaniem powinniśmy zastanowić się i my.

Polecam gorąco.