Waldemar Bawołek w swojej onirycznej prozie przedstawia historie bliskich, którzy odeszli – wujka Mordawskiego, który z zamiłowaniem opowiadał anegdoty z pracy w milicji i ukradkiem popijał z piersiówki, matki dewotki, uprzykrzającej życie synowej, czy Mateusza, pogrążonego w smutku miłośnika muzyki klasycznej.

Bohater Bawołka, spacerując dobrze sobie znanymi ścieżkami, rozlicza się ze wspomnieniami, marzeniami i żalem. Rzeczywistość miesza się z senną fantazją, przeszłość z teraźniejszością, a realizm z fikcją. W tle polskie miasteczko, w którym każdy musi się zmierzyć ze swoimi lękami.

"Pomarli" to opowieść o tych, których już nie ma, o niewykorzystanych możliwościach i próbie ucieczki od dotkliwej samotności, a może próbie pogodzenia się z nią?


"Dawno już nie czytałem tak świetnej prozy (dzięki której pewnego popołudnia w autobusie Kraków–Wieluń niemal zapomniałem o bożym świecie)".

Józef Baran

[Wydawnictwo Czarne, 2020]