W Gdyni zostaje zamordowany trzeci taksówkarz w ciągu ośmiu miesięcy; tym razem jest to Kazimierz Kita, który wraz z Henrykiem Kowalskim jest właścicielem starego przedwojennego opla – i właśnie Kowalski miał wziąć ten kurs, ale przez awanturę, którą wywołała jego chorobliwie zazdrosna narzeczona Marlena, w trasę pojechał Kita. Tymczasem w gdyńskim Orłowie działa trzyosobowa szajka, zabijająca dyrektorów podejrzewanych o malwersacje i chcących uciec na statkach za granicę. Kowalski, który sam jest podejrzewany przez porucznika milicji o zabicie Kity, pewnego dnia wiezie do Orłowa jednego z dyrektorów, cudem unika śmierci i odkrywa, co wiąże ze sobą te dwie sprawy.

Ten kryminał Macieja Słomczyńskiego w sam raz pasuje na wakacje na plaży: lekko się go czyta i jeszcze lżej zapomina. Jednym z jego plusów jest konkretne umiejscowienie; co prawda Gdynia opisana jest tu dość skromnie i akcja ogranicza się właściwie tylko do postoju taksówek przy głównym dworcu oraz do jednego domu w Orłowie, ale to chyba lepsze niż nadmiar topografii. Drugim plusem jest pewien walor dokumentalny tej książki: lata sześćdziesiąte obfitowały w rozmaite przekręty i malwersacje, dzięki którym władza mogła się wykazywać; ile w tym wykazywaniu było autentyzmu, a ile propagandy, to już inna historia. Jest jeszcze pewne świadectwo epoki: w dwóch scenach mamy pustą drogę między centrum Gdyni a Orłowem, dziś coś nie do wyobrażenia.

Jest to więc typowa książka jednorazowa, bez poczucia straconego czasu można ją przełknąć w jeden wieczór, drugi zaś można przeznaczyć na jej dość ciekawą ekranizację ze Stanisławem Mikulskim w roli Kowalskiego – jest w internecie, ale można też czasami znaleźć w telewizji.