Na terenie Uniwersytetu Islandzkiego zostają znalezione zmasakrowane zwłoki niemieckiego studenta Haralda Guntlieba. Policja aresztuje dealera dostarczającego narkotyki Haraldowi, ale rodzice ofiary, nieprzekonani do wyników śledztwa, zlecają dochodzenie prawniczce Thorze Gudmundsdottir, która wraz z niemieckim adwokatem Matthew Reichem analizuje przeszłość ofiary. Sekcja zwłok wykazuje liczne samookaleczenia Niemca; Thora zaś odkrywa jego fascynację „Młotem na czarownice”, średniowiecznym podręcznikiem dla sądów inkwizycyjnych. Tymczasem dyrektorka instytutu historii na uniwersytecie odkrywa, że z ich zbiorów zniknął pochodzący z 1510 roku list do duńskiego biskupa i głównym podejrzanym o kradzież jest właśnie Harald Guntlieb.

Yrsa Sigurðardóttir w swojej debiutanckiej książce nie odkrywa prochu, jest to po prostu rzetelne rzemiosło podparte dość solidną wiedzą o bardzo mało znanej historii Islandii. Historia jest dość wiarygodna, postacie są zarysowane ciekawie, a sama główna bohaterka przedstawiona jest intrygująco; niektóre pomysły autorki są dowcipne, jak choćby ten, że Thora mająca 36 lat i dwójkę dzieci w wieku 6 i 16 lat powinna sobie znaleźć kochanka, który miałby 26 lat albo ten, kiedy bohaterka, opisując swoje relacje z byłym mężem, mówi, że ona to Indie, a on to Pakistan. Jest więc nieźle, choć trzeba przyznać, że książka na długo w pamięci nie pozostaje.