W mieście od pewnego już czasu grasuje nieuchwytny gwałciciel – tytułowy polujący z brzytwą. Jego sprawą interesuję się główna bohaterka: samotna dziewczyna, krawcowa po filozofii, jednocześnie jedna z pierwszych ofiar gwałciciela.

Opowiadanie przypomina stylem amerykańskie kryminały: podobne poczucie humoru, podobna nonszalancja. Utrzymane raczej w lekkim tonie, nawet w momentach, kiedy jest mowa o "tych sprawach" (a przecież chodzi o zajścia z udziałem gwałciciela). Mamy tu pikantne poczucie humoru; chociaż są też fragmenty, w których pojawia się pewna refleksja, którą, czytając pobieżnie, można przeoczyć.

Utwór jest naprawdę bardzo dobry, do tego oryginalny (przecież nie każde bardzo dobre opowiadanie musi być jednocześnie oryginalne, tak jak nie każde oryginalne - bardzo dobre). Moja ocena - 5.